Bad Company

Mydlik · Wysłany: Sob 14:33, 01 Mar 2008 Temat postu: Kamieniołomy 15.03.2008

Wiec przyszedł czas na zorganizowanie jakiegoś wiekszego strzelania. Narazie bez konkretów co do scenarisza i takich tam spraw. Wszystko sie bedzie ukazywać z rozwojem tematu i wpisywaniu sie nowych uczestników chetnych postrzelac sie w Józefowskich Kamieniołomach. Wszyscy mile widziani.
A z konkretów narazie moge podac to
Data. 15.03.2008 (Sobota)
Godzina zbiórki standardowo 9.30
Godzina Rozpoczęcia 10.30 Daje wiecej czasu bo widomo zawsze jak to wychodzi.
No wiadomo prosimy o zabranie czerwonej szmatki i opatrunku.
A co do pirotechniki granaty hukowe max k208 i dozwolone świece dymne.

Organizator Bad Company.

Wszystki uwagi i propozycje prosze kierowac do organizatorów przez nasze forum.
Lista uczestników bedzie w oddzielnym temacie zeby nie było nie potrzebnego bałaganu.
Pozdrawiam

Gism · Wysłany: Pon 20:46, 10 Mar 2008 Temat postu:

Scenariusz

Operation Fallen Angel

Czas i miejsce:

Spotkanie: o 9 na Orlenie w Józefowie . Jedziemy na Kamieniołomy. Termin początkowy sobota 15 marca. Scenariusz zaczniemy koło 10:30 pogramy do 16:00.
Fabuła:

Operacja w Mogadiszu, znana też jako Operation Gothic Serpent - bitwa w Mogadiszu, stolicy Somalii, 3 października 1993 r.
Była to największa bitwa wojsk amerykańskich od czasu konfliktu w Wietnamie. Wojska USA - Task Force Ranger, składające się z 3. batalionu Rangersów, kilku pododdziałów jednostki specjalnej Delta Force i wsparcia w postaci 160. SOAR (Special Operations Aviation Regiment zwani "Night Stalkers"), 10. Dywizji Górskiej, 4 żołnierzy Navy SEALs oraz paru medyków z USAF PARARESCUE, miały za zadanie rozbicie i schwytanie somalijskiego klanu Habr Gidr pod przywództwem Mohameda Farraha Aidida, który był odpowiedzialny za przechwytywanie dostaw żywności dla głodującej Somalii i masakrę, jakiej dokonano na żołnierzach pakistańskich działających z ramienia ONZ.
Jako że wojska ONZ nie mogły sobie poradzić z agresywną i dobrze uzbrojoną milicją klanową, prezydent Bill Clinton wydał rozkaz stworzenia i wysłania do Somalii TFR, by zaprowadzić tam porządek. Dowództwo nad operacją objął gen. William F. Garrison, legenda sił specjalnych US Army. Człowiek, który odbył kilka tur w czasie wojny w Wietnamie (m.in. brał udział w operacji Feniks), karierę zaczął jako szeregowiec i pokonał wszystkie szczeble hierarchii do stopnia generała.
Do 3 października żołnierze TFR przeprowadzili wiele udanych akcji przeciw Habr Gidr, głównie nocą, kiedy mogli wykorzystać przewagę sprzętową. Szybkie uderzenia, błyskawiczna akcja i wycofanie stanowiły siłę TFR. Akcja 3 października została przeprowadzoną popołudniem i nie mogła być przełożona na noc. Jej zadaniem było pochwycenie dwóch doradców Aidida, z samych szczytów jego władzy. Cele były na tyle ważne i trudno uchwytne, że gen. Garrison zdecydował się na akcję dzienną, mając pewne informacje (o ile w ogóle w takiej sytuacji taktycznej można mówić o "pewnych informacjach"), że cele będą w określonym budynku w centrum Mogadiszu. Akcja miała trwać 45 minut. Helikoptery Little Bird najpierw ostrzelały rakietami budynek a potem wysadziły 50 komandosów Delty blisko budynku, a oni dokonali szturmu zabijając kilku strzelających do nich Somalijczyków, natomiast 4 oddziały Rangersów (Chalk 1, Chalk 2, Chalk 3, Chalk 4) desantowały się z helikopterów Black Hawk na linach z wysokości około 20 metrów w celu zabezpieczenia terenu wokół budynku. Nie wszystko szło gładko od początku misji (podczas zjazdu jeden Ranger - szeregowy Todd Blackburn z niewyjaśnionych przyczyn wypadł z helikoptera na ulicę) mimo trudności udało się opanować budynek-cel i pojmać doradców Adida wraz z 22 ich współpracownikami. Wysłano konwój dowodzony przez sierżanta Strueckera składający się z 3 samochodów Humvee, aby dostarczył do szpitala w ciężkim stanie Blackburna, niedługo później zginął Dominick Pilla, pierwszy żołnierz jadący w tym konwoju. Ostrzeliwał z broni maszynowej cele, trafiony został kulą w głowę. W tym konwoju z obszaru walk odjechał do bazy także sierżant Matt Eversmann wraz ze swoim oddziałem Chalk 4.

W czasie przygotowań do ewakuacji konwoju z więźniami dowodzonego przez ppłk. McKninghta został zestrzelony pierwszy Black Hawk, pilotowany przez Cliffa "Elvisa" Wolcotta. Natychmiast skierowano na miejsce katastrofy oddziały, których dotychczasowym zadaniem było zabezpieczanie terenu wokół budynku-celu oraz konwój który miał zabrać rannych. W wyniku opóźnień w komunikacji i trudnej sytuacji taktycznej w mieście konwoje błądziły ostrzeliwane przez milicję Aidida, krążąc kilka przecznic od śmigłowca. Na miejscu katastrofy sierżant Bush z Delty, który przeżył upadek śmigłowca, bronił się sam ostrzeliwany przez Somalijczyków, niedługo później ewakuował go do szpitala śmigłowiec Little Bird, jednak nie przeżył on ciężkich ran. Na miejsce wysłano śmigłowiec ratunkowy z medykami gdyż w śmigłowcu byli ranni (sierżant Tom Wilkinson - dowódca grupy medycznej - za uratowanie ludzi podczas ciągłego ostrzału otrzymał Srebrną Gwiazdę). W bezpośrednie pobliże pierwszego zestrzelonego śmigłowca dotarł jedynie oddział Chalk 1 dowodzony przez porucznika DiTomaso. Pozostałe oddziały Rangers dowodzone przez kapitana Steele oraz żołnierze Delta Force utknęli wzdłuż ulicy prowadzącej do miejsca katastrofy.
Po 20 minutach zestrzelony został drugi śmigłowiec, pilotowany przez Michaela Duranta. Wysłano więc konwój Strueckera, który był już w bazie w tym czasie. "Stracony konwój" ppłk. McKnighta z 9 samochodami w wyniku poniesionych ciężkich strat musiał wycofać się do bazy. Wtedy ponad 100 żołnierzy Rangers i Delty zostało w nieprzyjaznym mieście. Gen. Garrison zawiadomił o sytuacji pakistański kontyngent ONZ stacjonujący na stadionie, zaczęto formować potężny konwój składający się z czołgów, transporterów opancerzonych, żołnierzy 10. Dywizji Górskiej, pakistańskich, malezyjskich żołnierzy oraz pozostałości grup szturmowych Rangers - dowodzenie przejął ppłk McKnight - mimo poważnych ran.
Na miejscu pierwszej katastrofy żołnierze bronili się przed nocnym wzmożonym ostrzałem moździerzy, masowym atakiem milicji oraz cywilów sięgających po broń. Przewaga była tak wielka, że trzeba było wezwać wsparcie dwóch helikopterów Little Bird z działkami minigun i rakietami, aby ostrzelały pozycje somalijskiej milicji. Mimo ciężkich chwil, braku amunicji i zmęczenia, elitarni żołnierze utrzymali się - o 2:05 konwój ONZ dotarł do nich zabierając rannych i poległych. Trudności były, gdyż trzeba było przepiłować część helikoptera, aby wydostać ciało pilota Wollcota, a sami Rangersi, z braku miejsc musieli biegiem dotrzeć do oddalonego o 2 km stadionu, ostrzeliwani i prawie bez amunicji.

Strony konfliktu:

- US Army - dow. gen. William F. Garrison , podzielona na dwa oddzialy:
Delta Force ( ok. 15 osób to zalezy od liczności chetnych)
Ragers. (ok. 15 osób to zalezy od liczności chetnych)
- Milicja Somalijska dow. Mohameda Farraha Aidida
- NPC – osoby chętne wziąć udział w scenariuszu ale nie chcące się strzelać lub nie posiadające broni.

Role i stopnie będą przydzielane przez organizatorów. Oczywiście, jeśli komuś zależy na jakiejś roli czy funkcji, etc. to kontakt na gg albo PW.

Podział ról:
Każdy oddział amerykański będzie posiadał:

- dowódce;
- 2 medyków;
- radiooperatora;
- sepera.

Mechanika:

Ekwipunek:
Co do mundurów to po stronie amerykańskie dobrze by było żeby był w miare jednolite, tzn. każdy odział miał jednakowe mundury np. Delta Force – wodland, Rangersi – wpki. W sumie i tak będziecie oznaczeni taśma tak ze, jeśli to nie wypali to nic się nie stanie. Somalijczycy to obojętnie biorąc pod uwagę ze to wojsko nieregularne umundurowanie dowolne. Oczywiście repliczki , PMR oraz Okulary/Gogle ochronne, jedzenie, picie oraz jakieś przeciwdeszczowe odzienie(niewiadomo jaka pogoda nas spotka) Każdy zawodnik biedzie posiadał tyle amunicji co w magazynkach. Doładowania tylko na spawnie. Żadnych worków, butli, etc z BB'sami. Wszystko, co nie jest wam potrzebne lub nie jest dozwolone na polu walki zostawiacie w bazach.

Trafienie:
Zawodnik trafiony pada na ziemie i może wzywać medyka. Po 3 minutach zawodnik umiera. Po uleczeniu zawodnik trafiony jeszcze raz odrazu umiera. Zawodnik, któremu nie chce się czekać na medyka może zejść na spawn odrazu. Medyk przy sobie posiada 5 opatrunków, gdy mu sie skaczą może uzupełnić zapas w bazie. Każdy trafiony zawodnik może być przeniesiony przez swoich kolegów w miejsce bezpieczne i tam uleczony.

Spawn:
Zawodnicy ze spawnu wychodzą, po, trzech co kwadrans, czyli 12:00, 12:15 itd. Na spawnie będą zapasy amunicji prowiant i zapasy medyczne. W spawnie nie ma strzelania.

Misje:

Wszystkie zdania będą przekazywane w trakcie scenariusza dowódcą oddziałów. Misje będą ograniczone czasowo. Każde wykonane zadanie to punkt dla drużyny na koniec scenerio będzie ogłoszony wynik.

Po scenariuszu proponowałbym zorganizować jakieś wspólne ognisko ( piwko, kiełbaska, chlebek i takie tam).
Proszę uważnie obejrzeć jeszcze raz doskonały film Ridleya Scotta „Black Hawk Down”, gdyż wiele wątków będzie pochodziło właśnie Na pewno
tego filmu.

Scenariusz jak i linia historyczna zostały wykorzystane dzieki uprzejmosci zaprzyjaźnionej ekipy RDS